Pandemi döneminde koronavirüse yakalanmamak için izole bir yaşam sürmek isteyenler ya ormanlık alanlara ya da denizlere akın etti. Denizde yaşamı tercih eden ve orta direğin az üstünde geliri olanlar, tek ya da çift kameralı eski model yelkenli teknelere rağbet gösterdi.
Hatta bu tekne için aracını, kötü gün için biriktirdikleri altın ya da dövizlerini bile bozduranlar oldu. Eski model tekne almak ilk başlarda mantıklı gelse de sürekli arızalarla baş başa kalan tekne sahipleri döviz karşısında her gün mum gibi eriyen TL ile yedek parça almaya başlayınca ‘biz ne yaptık’ demekten kendilerini alamadı.
5 sene önce dolar 6 TL’ydi. Normal bir parçanın fiyatı da 20 Euro civarındaydı. Bugün Euro 31 TL’yi geçti. 20 Euro’ya alınan yedek parça 35 Euro’ya çıktı. Bu tamir işi elinden gelmeyenler ustanın insafına kalıyor. Parça parası kadar da usta parası ödeyince fiyatlar cep yakmaya başlıyor.
Bir de tekne bağlama fiyatlarını öğrenenler “En iyi tekne arkadaşının teknesidir” sözünü dillerinden düşürmüyor. İster günlük, isterseniz yıllık ödeme yapmak tercihinize kalıyor.
Tekneyi denizin ortasına demirlemek çözüm değil. Teknenin elektrik, su ve sintinesini boşaltmak için demirlemeniz şart. Yıllık ödeme yapanlar sintine hariç diğer ihtiyaçlarına para ödemiyor.
Akdeniz tarafında ufak bir yelkenlinin bağlama parası 100 bin TL civarında. Günlükte bu fiyat 2 bin TL oluyor. Ayrıca su parasını da ödüyorlar. Karaya çıkartıp bakım yapacaksınız bunun için de en az 30 bin TL’yi gözden çıkaracaksınız. Alacağınız malzemelerin fiyatı bu ücrete dahil değil.
Korona gibi diğer ölümcül hastalıklara yakalanmamak için izole bir hayat sürmek de parayla alakalı bir durum. Parası olan 3-5 kuruşun hesabını yapmazken, kıt kanaat geçirenler ise maddi olarak büyük bir yükün altına giriyor.
